προσεμπίμπρημι

Α

1. κατακαίω, πυρπολώ επιπροσθέτως («ἐὰν δὲ ἐξελθὸν πῡρ εὕρῃ ἀκάνθας, καὶ προσεμπρήσῃ ἅλωνας ἢ στάχυς», ΠΔ)

2. παθ. προσεμπίμπραμαι

(για έλκη) φλεγμαίνομαι πάρα πολύ.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ-* + ἐμπίμπρημι «πυρπολώ»].